کد مطلب:252685 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:323
تاریخ ولادت و نسب و اسم و لقب و کنیت امام
اسم شریف آن جناب علی بود، و كنیت او ابوالحسن، و مشهورترین القاب آن جناب نقی و هادی بود، و آن جناب را نجیب و مرتضی و عالم و فقیه و امین و مؤتمن و طیب و متوكل و عسكری نیز می گفتند. چون سر من رأی را برای لشكر بنا كردند، آن را عسكر می گفتند؛ و امام علی نقی و امام حسن عسكری را به سبب سكنای آن بلده، عسكری می نامیدند.
و در سال ولادت آن حضرت اشهر آن است كه سال دویست و دوازدهم هجرت بود، و جمعی كثیر سال دویست و چهاردهم نیز گفته اند. اما ولادت مشهور پانزدهم ذیحجه است.
به روایت دیگر كه شیخ در مصباح نقل كرده است: بیست و هفتم ذیحجه است. به روایت ابن عیاش در دوم یا سه شنبه پنجم ماه رجب واقع شد. به روایت علی بن ابراهیم قمی: روز سه شنبه سیزدهم ماه رجب واقع شد، و زیارتی كه از ناحیه مقدسه بیرون آمده، دلالت
[ صفحه 1232]
می كند بر آنكه ولادت آن حضرت در ماه رجب بوده.
مكان ولادت آن شریف موضعی است در حوالی مدینه طیبه كه آن را صریا می گویند.
در بصایر الدرجات به سند معتبر از حضرت صادق (علیه السلام) روایت كرده است كه چون حق تعالی خواهد كه امامی را خلق نماید، هفت برگ از بهشت برای پدر آن امام می فرستد، چون تناول می نماید، نطفه امام منعقد می شود؛ چون آن نطفه مبارك به رحم مادر منتقل می گردد، صدای مردم را می شنود؛ چون به زمین می آید، حق تعالی عمودی از نور برای او میان آسمان و زمین بلند می كند، و ملكی بر بازوی راست او این آیه را می نویسد كه: «و تمت كلمه ربك صدقا و عدلا لا مبدل لكلماته و هو السمیع العلیم».
و والد ماجد آن جناب، امام محمدتقی بود، و والده اش ام ولدی بود كه او را سمانه مغربی می گفتند.
و نقش نگین آن حضرت به روایت فصول مهمه «الله ربی و هو عصمتی من خلقه» بود.
به روایت دیگر: حفظ العهود من أخلاق المعهود.
به روایتی آن جناب گندمگون بوده.
[ صفحه 1233]
و در سال ولادت آن حضرت اشهر آن است كه سال دویست و دوازدهم هجرت بود، و جمعی كثیر سال دویست و چهاردهم نیز گفته اند. اما ولادت مشهور پانزدهم ذیحجه است.
به روایت دیگر كه شیخ در مصباح نقل كرده است: بیست و هفتم ذیحجه است. به روایت ابن عیاش در دوم یا سه شنبه پنجم ماه رجب واقع شد. به روایت علی بن ابراهیم قمی: روز سه شنبه سیزدهم ماه رجب واقع شد، و زیارتی كه از ناحیه مقدسه بیرون آمده، دلالت
[ صفحه 1232]
می كند بر آنكه ولادت آن حضرت در ماه رجب بوده.
مكان ولادت آن شریف موضعی است در حوالی مدینه طیبه كه آن را صریا می گویند.
در بصایر الدرجات به سند معتبر از حضرت صادق (علیه السلام) روایت كرده است كه چون حق تعالی خواهد كه امامی را خلق نماید، هفت برگ از بهشت برای پدر آن امام می فرستد، چون تناول می نماید، نطفه امام منعقد می شود؛ چون آن نطفه مبارك به رحم مادر منتقل می گردد، صدای مردم را می شنود؛ چون به زمین می آید، حق تعالی عمودی از نور برای او میان آسمان و زمین بلند می كند، و ملكی بر بازوی راست او این آیه را می نویسد كه: «و تمت كلمه ربك صدقا و عدلا لا مبدل لكلماته و هو السمیع العلیم».
و والد ماجد آن جناب، امام محمدتقی بود، و والده اش ام ولدی بود كه او را سمانه مغربی می گفتند.
و نقش نگین آن حضرت به روایت فصول مهمه «الله ربی و هو عصمتی من خلقه» بود.
به روایت دیگر: حفظ العهود من أخلاق المعهود.
به روایتی آن جناب گندمگون بوده.
[ صفحه 1233]